|
Zamiokulkas (Zamioculcas zamiifolia) to roślina często mylona z rośliną o nazwie Zamia, dorastająca do wysokości ok 1,2 m.
Roślina posiada piękne, błyszczące, zielone liście z lekko zaostrzonym wierzchołkiem wychodzące z grubych pędów. Zdarzyć się może , że w bardzo dobrych warunkach roślina wyda kwiaty złożone zs sztywnej kolby oraz otaczającej jej zioelonkawej pochewki.
Stanowisko
Najodpowiedniejsze stanowisko dla tej rośliny to miejsce półcieniste lub cieniste, nie narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, które mogą uszkodzić i poparzyć liście.
Podlewanie
W przypadku tej rodziny możemy sobie pozwolić na delikatnie przesuszenie podłoża, mięsiste tkanki i woskowa powłaka pokrywająca liście gromadzi wodę, a jej nadmiar w podłożu może powodować gincie podziemych kłączy. Należy pamiętać by usuwać z podstawka wodę która pzoostała po podlewaniu.
Roślina doskonale radzi sobie w pomieszczeniach gdzie występuje powietrze wilgotne jak np. łazienka oraz tam gdzie powietrze jest dość suche.
Temperatura
Zamiokulkas dobrze się czuje w pomieszczeniach z temperaturą 20 – 25 stopni C. Jeśli spada poniżej 18 stopni C (np. w okresie zimowym) może zgubić liście i przejść w stan spoczynku.
Podłoże
Podłoże powinno być bardzo zasobne, lekkie i przepuszlane, regularnie nawożone w okresie wegetacji mieszankami wieloskładnikowymi lub biohumusem. Ważne by na dnie doniczki zrobić drenaż.
Rozmnażanie
Rozmnażanie odbywa się poprzez dzielenie klącza podczas przesadzania, pamiętając o tym by każdna nowa sadzonka miała przynajmniej 2 liście zapewniające pokarm kłączom.
Pamiętaj
Wszelkie zabiegi pielęgnacyjne, które zmuszają nas do bezpośredniego kontaktu z rośliną należy wykonywać w rękawiczkach ochronnych gdyż zawiera ona substancje toksyczne mogące powodować podrażnienia skóry i błon śluzowych.
|
